"İki hasta kadar birbirine yakın hiç kimse yoktur. Hasta olmayanlar bizi ne kadar anlayacaklar!" Kitabın son sayfası böyle bitiyor. Bu cümlelerle. İnce ince, detay detay kelime tahlili yaparsak kitap karakterinin ne kadar anlaşılmadığı, ne kadar yalnız olduğu, acılarıyla, kabul edilemeyecek zorluklarla başa çıkmaya çalıştığı görülür. Hal böyleyken 15 yaşında olan karakterimiz kendisinden 4 yaş büyük bir akrabasına aşık olur. Hem karşılıklı, hem karşılıksızdır. Nüzhet, yani aşık olunan kız kendisinden 19 yaş büyük bir doktorla evlendirilmek ister. Evliliği ciddiye almadığı için hem doktora karşılık verir, hem 15 yaşındaki baş karakterimize. Böyle zahir birliktelik, 15 yaşında bir çocuk için üzücü, yıkıcı bir durumdur. Duyguları ve rahatsızlığı yüzünden anlaşılmayan karakter içten içe küser, sükun eder ve annesinin yanına döner. Hastane köşelerinde, dokuzuncu hariciye koğuşunda her gün Nüzhet'i sayıklar. Doktorlar Nüzhet kim dediklerindeyse sadece bilmiyorum der. Ağrın var mı diye sorduklarında var ama tam anlamıyla bilmiyorum der, tarif bile edemez. Bedensel ağrının, acının yanına bir de duygusal ağrı, acı 15 yaşında bir çocuk için fazla ağır, yorucu, yıkıcıdır. Yazarın ince ince tahlil ettiği, duyguları en özel ayrıntısına kadar betimlediği bu kitabı okumanız farz oldu. Kitaplığınızda değil, kesinlikle çantanızda taşımanız gereken bir kitap. Şimdiden iyi okumalar.

Dokuzuncu Hariciye KoğuşuPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 2022102bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhtemelenokuyor