Murathan Mungan
Cam kenarına oturduğum masadan
yüzüme sokağı vuran tülün gölgesinde
düşünüyorum:
yavaş yavaş anıların da terk ediyor beni
git gide azalıyor
günün birinde
birlikte
bir fincan kahve içebilmenin
sadakati
hayali
neden mümkün olmuyor
ayrılmak
yok pahasına tüketmeden her şeyi
··
96 görüntüleme
Bu şiirin “Üç Aynalı Kırk Oda” kitabiyla bağlantısı var mı(ydı)?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.