“Pek mi korktun?” Diyordu. “Niçin, niçin korkuyorsun? Senden, yani hayattan büsbütün ayrı bir şey diye mi? Fakat bu aptallıktır. Onun bizden farkı, bizim ondan farkımız nedir ki? Hiç... Bak, eğil bak... bu dişler yok mu, düşünüyor musun ki bakmaya tiksindiğin bu dişleri görebilmek için onun tebessüm etmesi nasıl sabırsızlıkla beklenirdi?... Tahmin edebilir misin ki boğazına dolanarak seni boğacakmış gibi korktuğun bu saçların güneş altında ne hayat dolu parlayışları vardı?
Hem bu kadın benimdi. Şu ellerim, şu sana laf söyleyen ağzım nasıl benimse o da öyle benimdi. Fakat biliyor musun kollarımın arasından sıyrılıvermesi ne kolay oldu?... Onunla aramızda hiçbir mesafe yoktur. Bizim onun hâline geçivermemiz için bir sebep bile lazım değil ve bu iskelet bize o kadar yakındır ki ondan korkmak için ancak bir insan kadar kör ve düşüncesiz olmalıdır.”
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.