Hasan Ali Toptaş'ın okuduğum ilk kitabıydı. Hasan Ali Toptaş uzun zamandır dikkatimi çeken ve okumak istediğim bir yazar olmasına karşın, bir türlü bir kitabını edinme tercihinde bulunamıyordum. Her sipariş taslağımda ilk listede olmasına karşın, ilerleyen süreçte bir şekilde listenin dışına düşüyordu. En son Ot Dergisinin 2015 Aralık sayısında onunla yapılan bir röportajı okuyunca, aynı ayın içinde verdiğim kitap siparişinde "Ölü Zaman Gezginleri" kitabı yer aldı. Kitap iki bölümden ve toplam on altı hikayeden oluşuyor. Hikayeler kısa hikaye sınıfa girebilecek uzunlukta. Hikayeler genellikle kurgu hikaye sınıfına giren bir olay akışına sahip değiller. Duruma ve daha çok insanın iç dünyasına odaklanan bir anlatım tarzına sahip hikayeler söz konusu. Hasan Ali Toptaş kelimelerle bir virtüöz gibi oynama kabiliyetine sahip. Algı kapasitesi ve bu algıyı yansıtma gücü son derece yüksek. Ancak hikayelerin bir çoğunda kurgu eksik kalınca ve ana fazlası ile odaklanınca hikayelerin sürükleyiciliği azalıyor. Kelime zenginliği ve kelimelerden kurulan güçlü örgü bir süre hikayeyi taşısa da, kurgunun eksikliği güçlü bir sürtünme kuvveti yaratıp hikayeyi ağırlaştırıyor. Bu nedenle hikayelerin sonunda bir eksiklik, bir yarım tat hissediyorsunuz. Tüm bunlara karşın Hasan Ali Toptaş'ı bu kitapla tanıdığım için son derece memnun oldum. Tanışıklığımı diğer kitaplarını da okuyarak ilerletmek istiyorum.

Ölü Zaman GezginleriHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 20193,214 okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sinan Tütüncüler