Sayfam çok sessiz bu aralar Elimde yeni bir klasik ile geldim. Dostoyevski den #yeraltındannotlar! Hemen kafamdaki düşünceleri temize çekmeliyim dedim. Kitabı kapatyığımda vayy be dediğim cinsten bir duyguyla kalakaldım. Ciğerime, yüreğime oturan birşey hissetmekten ziyade nasıl bir geniş bilgi kalabalığı, doluluk, duygu buhranı, fikir karmaşıklığı, iç çatışma, sessiz bir öfke patlaması, yalnızlık ve dahası ne? Ne diyebilmeliyim bu kitap için bilmiyorum? Çok şey var ama açıklayabileceğim bişey değilmiş gibi!
