O Leyla o Leyla değilmiş, o Mecnun bizim bildiğimiz Mecnun değilmiş.... Kitap bölümlerden oluşuyor. Her bölüm bir başlık ile özetlenmiş ve okuduğum kitap 240 sayfa eski bir basım. Kitabın her satırı özenle yazılmış ve asla ilk başındaki olayı bırakmamış. Bu kitap aslında o zaman padişahının Nizami'der istediği bir eser imiş. Kitap hakkında söyleyecek şeyler elbet vardır ama ben duygusal yönüne geçmek istiyorum. Ah, Leyla! Babasının bir deliye (!) vemediği zavallı Leyla... Gamlı göz yaşlarını gizli gizli gönlüne akıtan Leyla, bi çare Leyla. Ah, Mecnunsuz Leyla. Okurken vefasızlıkla suçlanan ama için için ateşlerde yanan kor halinde Leyla. Gece de parlayan mahsun surat. Güzelliğiyle gönüllere taht kuran aşk ateşi içinde dumansız yanan bahtsız varlık. Zavallı Leyla sevdiğinin adını sayıklayarak ruhunu teslim eden... Ah, ah Leyla! Ya Mecnun? Ya Mecnun'a ne demeli? Bir ilim mecliste görüp tutulduğunu uğruna çöllere kaçan adını anarak hem rezil hem vezir, hem çaresiz hem çare bulunmaz yegane aşık. Vefakar sevgili, ateşler içinde kavrulan yüreğine bir damla aşk suyu sokamayan sevdiğinin ahu gözünden eksik kalan zavallı Mecnun... Kitap o kadar etkileyiciydi ki hangi karaktere ne kadar değinsem az. Mecnuna verilen nasihatlerin her birinde ben pare pare parçalandım. Ah o gamlı aşığın biricik anacığı biricik babacığı evlatlarının durumu yüzünden perişan olan zavallı varlıklar, Leyla'nın kabilesine savaş Nevfel, Mecnun'un dayısı, Leyla'nın kocası... Her sayfası gam keder dolu. Nasıl tarif edebilirim ki, ben gibi aciz nasıl tercüme eder bunu... Başka diyecek ne var bilemiyorum, yüreğim pare pare oldu, gözlerim yaşlı daha ne denilebilir ki?...

Leyla ile MecnunNizami Gəncəvi · Kumsaati Yayınları · 2011608 okunma

·

162 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.