Ruhum hayatımdan yoruldu! her şey beni yoruyor, yormayan şeyler bile. neşeyle acının tadı, benim için bir.
Ne kadar da isterdim bir bahçedeki havuzda, kağıttan gemilerini yüzdüren bir çocuk olmayı, bir de asma kameriyesi olsun üzerimde, kameriyenin kafesi sığ sulardaki koyu yansımaların arasında, ışıktan ve yeşil gölgelerden bir dama tahtası çizsin.
Hayatla aramda ince bir cam var. açıkça görmeme ve anlamama rağmen, dokunamıyorum hayata.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.