“Gönüldeki koca boşluğu, aklı loş olan anlar. Mertebe değil, bu bir ertelemedir esasında. İçerideki boşluğa seslendikçe büyür insanın kendi sesi. Boşluktandır zan altında kalışı ve kendini bir büyütecin merceğinden izleyişi. Büyük değil, küçücüğüz ya hepimiz ve en basitiyiz ya evrenin aslında… İçindeki evrene bağırır gibi seslenince kendine, şaşıracağın tek şey kendi duruş halinin değil, içinin kocamanlığıdır bana göre..”
··
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.