Sokağın çocuklarını taşıyor kağıda Yaşar Kemal. Tabi sığmıyor bu çocuklar kaleme de kelama da. Kurtuluş bir kurtuluş belki de dışarıdaki hayat. İş, aş kavramlarını yükleyip de sırtlarına kendilerinin aksine büyük bir hayat yolculuğuna çıkıyorlar. Soğuktan buz kesmiş ellerini Yaşar Kemal'in sohbetinin sıcaklığıyla ısıtmaya çalışıyorlar. Yaz tatilinde okumuştum Ağustos'un ortasında buz kestim. Ne hikayeler ama... Yanlarından geçerken, mendillerini satın alırken hayatlarından geçtiğimizi öğrendim. Toplumun ikiyüzlülüğünün, acımasızlığının müthiş bir sembolüler onlar. Onlar kim mi? Onlar Allah'ın Askerleri.
