Sevilene duyulan özlem bu kadar güzel betimlenebilirdi
Zira bana onu çağrıştırmayan ne var ki? Onu hatırlatmayan ne var ki? Yere bakamıyorum, çünkü bu yassı taşlarda onu görüyorum! Baktığım her bulutta, her ağaçta onu görüyorum, geceleri hava onunla dolu, gündüzleri neye baksam onu görür gibi oluyorum, onun hayali beni çepeçevre kuşatmış!
Sayfa 411Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.