Halbuki kulluk ,yaratılanın yaratıldığı hâl üzere olması demek ise insan için 'akletmek' kul olmaktır.
Kul olmak ise ancak ve ancak kendini idrâk etme ile, kısaca idrâk-i tayyün-i şahsi, yani kendilik bilinci ile başlar, hareket-i manevi ile, yani daim tefekkürle devam eder; bu nedenle urefâ hayata seyr-i şuuru yani şuûrlu /ayık yolculuk adını vermiştir.
Kudemanın deyişiyle, f-i-k-i-r ile k-ü-f-ü-r,büyük kök uyumu gereği aynı kökten gelir; fikir teemmümle gerçeğin örtüsünü açmak , küf<r gerçeğin üstünü örtmek demektir.