Köy hayatını, dönemin zihniyeti ve yaşantısını samimi şekilde anlatan bir yazarla tanıştım. Yaşar Kemal’den sonra ikinci favori yazarım oldu. Fakir Baykurt, inanılmaz bir gerçeklikle köyü ve köylüyü anlatıyor. Yılan metaforu üzerinden cumhuriyetten sonraki dönemin iktidar, güç ilişkisinin nasıl olduğunu, siyaset, bürokrasi ve sosyal ilişkilerdeki çaresizliği o kadar güzel anlatmış ki, gücün kimin elinde bulunduğuna dair net fikirler veriyor. “Dünyada herkesin vardır bir gönlünün yanıp tutuştuğu, yanıp tutuşup alamadığı, varamadığı... Ama ne yapacaksın, düzeni kurup gidenler işin bu yanını düşünmemiş.” Hikaye, Burdur’un Yeşilova ilçesinin 80 haneli Karataş köyünde geçiyor. Yazar; Kara Bayram’ı, dertli Irazca’sı, Haçça’sı, deli Haceli’si, muhtarı, bekçisi, imamı, kuzusu, öküzü, kedisi, köpeği, tezeği, toprağıyla öykünün içine çekiyor bizi. Nuri’nin az ışıklı kahvesinde oturup olayların cereyanını izliyorsunuz. Şiveyle yazılan kitapları okumaktan haz almasam da bu romanda ne şive ve de argo konuşmalar rahatsız etmiyor aksine eğlendiriyor. Kısaca, Yılanlaın Öcü, köy hayatına ayna tutmakla beraber gerçekleri bizlere sunuyor. Eser çok sürükleyici ve kolayca okunuyor. Köy yaşantısını kırsalı merak ediyor, köy romanı okumayı seviyorsanız tavsiye ederim.

Yılanların ÖcüFakir Baykurt · Literatür Yayıncılık · 20215,4bin okunma

··

94 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Uçar