Eskinin masumiyeti ve samimiyeti .İnsanların şehir yaşamı ile tabiattan kopması tamamen kendi içine yönelmesi.Eskiden herkes yürürdü ve yürümek insana en büyük rahatlatıcılardan biriydi.İnsan sürekli olarak kendisini yenileyebilmelidir.
Mutluluk bir zümrüdü anka o zaman neden ona ulaşmak için onun budalası olalım?
Hayat acılarla doludur .İnsanlar yaşamaktan bıkmasınlar diye acıların yüzüne bir parça tebessüm çalınmıştır sadece.
Ömür dediğimiz bir tebessüm biriktirme yarışı olmalıdır.
