KAR KÖRÜ
Yaban yaban az geri git
karagöz, alagöz, gözler ülkesinde
bağlı bağsız
sorusuz durmuşlar
soluksuz durmuşlar
fotoğrafçı perdesinin önünde
yağar yağmur, düş akar
biz ona kırmızı dediydik
ıslanınca morardı bak
hangi aydı hangi yıllar
yollara kan bırakarak geçtik
bizi oynatıyorlar şimdi dizilerde
sürme o rengi oraya, sürme
eğreti kalır, açılır boşluk
teğeldir, ipliğini çekince
gün güpegündüz çırılçıplak
kar körüydüm ışıltılara kandım
söylenceydi tüm söylence
Yazılıkaya, Mart 2007