Uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı Oblomov . Açıkçası karakterin uyuşuk ve tembel olması beni çekmişti kitaba , kendimden bi şeyler bulacağımı biliyordum okurken. Ama tembel insan hayatı beklerken aşkla karşılaşacağımı hiç beklemiyordum.160 yıl önce yazılmış bir kitap dün gece beni uyutmadı . Gözlerim dolu dolu bitirdim kitabı. Ah ilya ilyiç ne kadar naif bir ruhsun öyle . Her cümlesini alıntılamak istediğim o mektup çok etkileyiciydi. Yer yer kendimi bulduğum , çoğunlukta kızdığım, bazen güldüğüm bir kitap oldu. Çağlararası bir hikaye ve çağlararası insanlık durumu ,herkesin kendini göreceği bir klasik .Detaya girmeyeceğim mutlaka okuyun :)
