Bir gün Urane vadisinde akşam olmak üzereyken Halid’i gördü. Hz. Peygamber’in önceden kendisine haber verdiği gibi karşıdan adamı gördüğünde içinde bir ürperti hissetti. Peygamber doğru söylemişti. Şimdi artık hedef gözünün önündeydi. Adam, elinde demir bir asa, kumları yararak ilerlemekteydi. Abdullah şöyle bir baktı. İkindi namazı geçmek üzereydi. İkindiyi kılmaya kalksa adam görecek, her şey başlamadan bitecekti. Kılmazsa, namazın vakti geçecekti. En iyisi bir taraftan Halid’e giderken bir taraftan da imâ ile (göz işaretiyle) namazını kıldı. Onun bu hareketi, düşman takibinde imâ ile namaz kılınabileceğinin delili olarak İslam fıkhındaki yerini aldı.
Sayfa 24Kitabı okudu
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.