Ve bitti. Her ne kadar bitmesin diye yavaş yavaş okusam da. Bir ağlama isteği yine bende. Hastalıkların verdiği duygusallık mı yoksa kitabın bana çok dokunması mı sebep bilmiyorum ama neyse ki halka açık bir yerde bittiği için gözyaşlarımı içime akıtıyorum şimdilik. Sonlara doğru kitabı kapatıp “yia ben çana kuyamaaam” diye sarılmamdan belliydi böyle olacağı. Sanki Martin Eden’da yaşadığım şeyi yaşadım karaktere aşırı derecede bağlandım, bunun sebebi baştan sona onun tüm gelişimlerine, çözülmelerine, acılarına,anılarına, acizliklerine şahitlik etmek sanırım. Charlie Gordon, sen artık benim için Martin Eden gibi unutulmaz bir karaktersin. Bir an önce kitabın konusuna girmezsem ağlamaya başlayacağım sanırım :( Gordon, düşük IQlu/zeka geriliği olan bir yetişkin. Kitap onun kendi yazdığı -onu inceleyen bilim insanlarının yazmasını istediği- ilerleme raporlarıyla başlıyor tamamı da kendi anlatımıyla devam ediyor zaten, bu raporlarla yani. Kitabın isminde geçen Algernon ise deneyde kullanılan bir fare. Bilim insanları Algernon üzerinde yaptıkları ve başarı elde ettikleri beyin ameliyatını, Gordon üzerinde de deneyecekler ikisini birleştiren nokta bu. İnsanda da işe yararsa zeka geriliği olan tüm insanlar için bir umut olacak. Ameliyat gerçekleştikten sonra Gordon’da inanılmaz değişimler yaşanıyor normal bir insandan da zeki hale geliyor hatta onun üzerinde bu deneyi yapan bilim insanlarından bile :) sonra bir anda Algernon’da gerileme gözlenmeye başlıyor. Peki, aynı deneye tabi tutulan Gordon için durum ne olacak...? Okuyunuz efenim. Kesinlikle tavsiye ediyorum.

Algernon'a ÇiçeklerDaniel Keyes · Koridor Yayıncılık · 201514,8bin okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.