Kitabın serisinin olduğunu bilmeyerek sondan başladım... galiba sonradan başlayarak başa doğru gideceğim... Osmanın geçmiş akrabaları ile konuşarak o dönemin anlatıldığı kitapta en güzel şu cümleler özetliyor aslında; Cephede iken insan bütün dünyanın değiştiğini zannediyor, dedi Ragıp bey , sanki herkes çamurların içinde yatıyor, bombalanıyor, vuruluyor, koleradan kırılıyor. Sonra şehre geldiğinde cephede vurulanın sadece sen olduğunu, kimsenin de umursamadığını görüyorsun. Düşman işgalinde bir ülke onu müdafaa etmek isteyen Anadolu insanın bunun yanı sıra iktidar hırsı ile birbirini öldüren insanlar, zevk-i Sefa’da bulunan zenginler... Yıllar geçmiş ama hiç birşey değişmemiş, vatan müdafaası hep gariban Anadolu insanına kalmış. Zenginler yine zevk-i Sefa’da , beyzadeler yine eğlencede ... Bu ülkenin kaderi....
