Robert Charles Wilson, ödülleriyle aklımızın bir köşesinde yer etmiş, Stephen King’in “Çağının en iyi bilimkurgu yazarı,” olarak bahsettiği bir yazar. 1998 yılında yazmış olduğu Darwinya, 1912’de insanlık tarihini altüst eden bir mucizeyle başlıyor. Dünya üzerindeki tüm dengeleri yerinden oynatacak bir olay yaşanıyor; Avrupa Kıtası üzerinde bilinen her şeyle birlikte ortadan yok oluyor ve yerinde hiç bilinmeyen canlılarla dolu bir kıta beliriyor. Bu kıtaya ise, sırf dalga geçmek için, Darwinya adı veriliyor. Bu bilinmezlerle dolu yer zamanla macera arayan bilim insanlarının, zorluklara sırt çevirip kaçmayı tercih eden ailelerin ve tüm bunları Tanrı’nın bir mucizesi olarak tanımlayan grupların koca bir okyanusu aşarak geldiği bir merkez haline geliyor. Law, Darwinya’yı incelemek isteyen bir araştırma grubuna katılarak ve daha önce kimsenin ayak basmadığı yerlerin fotoğraflarını çekip satarak kazanacağı parayla ailesini geçindireceği rahat bir geleceğin hayalini kurar. Fakat Darwinya’nın ortaya çıkışı ne kadar mucizevi gözüküyorsa, barındırdığı şeyler de bir o kadar olağanüstüdür. Her şeyi Tanrı’nın bir mucizesi olarak gören bir grup insan ve karşılarında Darwinya’nın temelini evrimle anlatan bir topluluk var. Sadece olaylara değil de verdiği düşünsel mesajlara baktığınızda eseri daha çok beğeneceğinizi düşünüyorum. Bilimkurgu ve fantastik edebiyatın mesaj vermedeki yeteneğini okuduğumuz birçok kitapta keşfedebilmiştik. Darwinya da bunlardan bir tanesi. Metaforik bir dile, karakter bakımından oldukça zengin ve karmaşık kahramanlara sahip olan bu kitap ilerledikçe size yanıtlar yerine çok güzel sorular buldurabilecek bir eser. Bazı bölümlerinde ana karakterin günlüğünü onun ağzından okumanın kitabı daha akıcı hale getirdiğini de söyleyebilirim. Yaşanılan bazı olaylarda da duyguları birinci kişinin ağzından duymanın olanları daha anlaşılabilir kıldığını düşünüyorum. Beğendiğim Bir Bilim Kurgu Kitabı Oldu. Keyifli Okumalar.️️ "Eğer kıta sadece sekiz yaşındaysa, nesli tükenmiş bir türden nasıl söz edebiliriz?" "Kıtanın bir tarihe sahip olduğunu varsayıyorsunuz." "Var sayım değil bir çıkarım. Ah bu bilindik bir tartışma. Sadece ne tarafta olduğunuzu merak ettim." "Sorun şu ki bizim iki tarihimiz var. Bir kıta, iki tarih." "Mars'ın da mevsimleri vardır, Guilford, tıpkı Dünya gibi. Kutup buzları yazın geri çekilir, karanlık bölgeler genişler. Gezegen büyük bir ihtimalle oksitlenmiş bir demir çölü olduğu için kırmızımsı görünür. Ama son zamanlarda rengi solmaya başladı." Bilim bakmak demekti... özel bir tarzda bakmak. Özellikle de anlamadığınız şeylere dikkatle bakmak. Söz gelimi yıldızlara bakmak ve onlardan korkmamak, onlara tapmamak, sadece sorular sormak, bir sonraki ve onun ardındaki sorulara açılacak kapıların anahtarlanı bulmak.

DarwinyaRobert Charles Wilson · İthaki Yayınları · 2014142 okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.