Raffaello'ya karşılık Carpaccio'yu desteklemeye çağırdığım sanılmasın. Söylemeye çalıştığım yalnızca şu: Her türlü sanatın neticede bir eğilimin göstergesinden başka bir şey olmamasına, esasen stilin kendisinin de başlı başına bir eğilim olmasına karşın bu eğilim ya görüntünün çok katmanlı derinliklerinde kaybolur ya da Raffaello'nun "Sistina Madonnası’nda” olduğu gibi afişe benzer bir açıklıkla hemen göze çarpar. Marx bile, sanatta ki eğilimin mutlaka gizlenmesi gerektiğini, bir koltuktaki yay misali asla kendini belli etmemesi gerektiğini belirtmişti.

Mühürlenmiş ZamanAndrey Tarkovski · Agora Kitaplığı · 2007910 okunma

·

51 görüntüleme

Gökçe Erdem

@KitapalaHece ·

18 Ocak 2020 00:37

Dahileri yaratan kişisel ihtiraslar, bireysel bir eser yaratma düşüncesine saplanmışlık yalnızca onların büyüklüklerinin değil, başarısızlıklarının da sebebidir. Ancak, organik olarak genel dünya görüşüne sığmadı diye bir şeyi 'başarısız' addetmek acaba ne dereceye kadar doğrudur. Bir dahi özgür değildir. Thomas Mann, bir keresinde şöyle bir söz sarf et mişti: "Özgür olan, yalnızca kayıtsızlıktır. Kişilik sahibi olan özgür değildir, aksine kendi damgasının izini taşımak, gereklerine uymak ve esiri olmak zorundadır..."

1 sonraki yanıtı göster

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gökçe Erdem