Kime daha çok üzülsem bilemedim, kadersizler topluluğunun hikâyesi resmen. "Sevil de sevme, ağlama ağlat" şarkısını hayat görüşü olarak belirleyene bile, hayatın her türlü zehir olabileceğini -net olarak- hatırlatıyor. Konuya hiç girmeyeceğim, kimin eli kimin cebinde, anlatamam muhtemelen. Ama kitaba ismini veren Parma Manastırı'nın hikayede bu kadar az yer alması, açıkçası beni hayal kırıklığına uğrattı. Çünkü ben, kitaba verilen ismin hakkının da verilmesi gerektiğini düşünen okurlardanım. Dünya klasiklerinde İskele Yayıncılık'ın (diğer basımları akıcı olmayan kitapların özet sayılabilecek) çevirilerine bayılıyorum. İletişim ile çıktığım yola İskele'yle devam etmek çok mantıklı bir karar oldu yani, zira İletişim'e mahkum olsam kitabı yarım bırakırdım. İyi ki varsın İskele Yayıncılık. =)

Parma ManastırıStendhal · İskele Yayıncılık · 20071,647 okunma

·

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

G. İlke