Gözleri bilye gibi büyük bir genç kız, “Yani, ne bileyim, alışkanlık işte” diyor ve gülmeye başlıyor. “Durmadan sadece gülmek, bir yerden sonra sinirimi bozmuştu, Samra da böyleydi. Kim ne yapmış olursa olsun hemen gülmeye başlıyorlardı.” Kahkahalar patlıyor.
Sonra ‘Samra’ 10 Nisan 2014’te Viyana’daki Hahaha-ha dünyasını geride bırakıp savaşın ortasına, kesilen başlara, Allahu Ekber diye bağıran adamlara doğru yola çıktı.
Sayfa 93