Oblomovluk; tembellik, hiçbir şey yapmama isteği, sürekli planlar yapıp bu planları bir türlü hayata geçirememe hastalığı imiş :)
Kitabı okurken sık sık uykum geldi hatta uyuyakaldığım zamanlar oldu. Ana karakter Oblomov o kadar uyuyor ki sizinde eşlik edesiniz geliyor :) Tembel olmasına rağmen saflığı ve temiz kalbiyle sevdiriyor kendini.
Kitabın dili sade ve akıcı aynı zamanda planların çok fazla ertelenmemesi gerektiğini düşündürdüğü için öğretici de.
Uzun uzun betimlemelerle ilerledikten sonra bir anda sonu kitabın akışına göre çok hızlı biterek beni şaşırttı.
