Okunması kolay ama derin manaya sahip Kitapları, hikayeleri çok seviyorum ki bu kitapta öyleydi. 1 günden, hatta 24 saatten de daha kısa bir sürede biten, sıcacık bir kitaptı. Her hikayede, başka bir hayata misafirlik ediyorsunuz. Başka birine kızıyor, başka birine üzülüyor, başka birine seviniyorsunuz. Ama istisnasız her öykünün sonunda kitabı şöyle bir kapatıp uzaklara dalma ihtiyacı hissediyorsunuz. “Tüh” hikayesi bilmiyorum neden ama çok tatlı bir his bıraktı dimağımda. Böyle ısıtıverdi içimi. Bir Bardak Çay da keza öyle. “Babam Yüzünden” hikayesi ise geneliyle üzdü, sonuyla hüzünlü bir sevinç soktu içime. “Aşk Olsun” hikayesiyle şaşkınlık, hüzün, trajikomiklik ve Haraplık verdi bana. “Tuzlu Fıstık” çok acıttı canımı, çok. Kimin neden hüzünlü olduğunu bilemezsin, kimin neden üzgün bir yüzle olduğunu bilemezsin. Bilemezsin işte kimin ne acıları neyin aracılığıyla taşıdığını. “Kız Kim?” Çok etkiledi beni, etkiledi ama yorum yapamıyorum nedense. Zan kötü bir şey, onu söyleyeyim yeter. “Olanlar Oldu” hikayesi ise beni benden aldı, keskin zeka nedir, ne işe yarar? Muhteşem bir taktik var, okuyun, zararlı değil karlı çıkarsanız :D Ve daha niceleri niceleri.. okuyun, zaman zaman hüzünleneceksiniz ama zaman zaman da ısınacak kalpleriniz..

Gelirken Ekmek AlŞermin Yaşar · Doğan Kitap · 20196,5bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.