Diyalogların içerdiği anlam derinliği ve kelime seçimindeki ahenk ile okuma iştiyakını arttıran bir eser. Gerçekçiliğin durgunluğundan karamsar bir hayalperestliğe yola çıkmak için güzel bir kaçamak.
"Sessizlik bizi kendimizden ayırır ve tanrılara yakınlaşmamız için ruhun gök kubbesinde dolaştırır. Sessizlik, bedenimizin hapishane hücrelerinden daha değerli olmadığını ve bu dünyanın bizim için bir sürgün yerinden başka bir şey olmadığını algılamamızı sağlar."
Kitapta altını çizdiğim tek pasaj bu oldu. Sessizliğin insanda oluşturduğu duyguyu böyle bir üslupla anlatmak bariz bir edebi aşkınlığı gösteriyor.
