“Ağrı kesici saatim gelmiş.” Sözleriyle birlikte mutfağa girdiğinde arkası dönük olan Zeynep, tezgâhın önünde salata yapıyordu. Giymiş olduğu, bedenine uyumlu, etek boyu dizlerinin birkaç santim altında kalan krem rengi elbisesine gitti gözleri. Sahi, fazlasıyla zayıftı bu kız, beli kopacak gibi duruyordu. Tek eliyle kavramaya kalksa kesinlikle zorlanmazdı. Ama niye yapsındı böyle bir şey? Düşüncelerinin gereksizliğine göz devirirken boğazını temizleyip seslendi. “Kas gevşeticimi nereye koydun Zeynep?”