Herkese Merhaba Kayıp Zamanın İzini ben tirmanmasi güç, yuksek bir dağa benzetiyorum Kasım ayında tırmanmaya basladigim bu dağın artık zirvesi Guemantes Tarafı hakkında izlenimlerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Söz konusu eserde gülünç, anlaşılmaz şeyler, zevksizlikler var. Anlaşılması ilk iki kitaba göre daha kolay ama yine de güç. Ayrıca öyle sanıyorum ki Kayıp Zamanın Izinde nin bütünlüğü en yoğun bölümü Guermantes Tarafı. Yalniz insan bu zahmete katlandığında, karşılığını fazlasıyla buluyor. Öyle bir hayal gücü var ki!
Yer yer okurken kendi kendime ben ne okuyorum, bana ne bunlardan diye sorsam da okumaktan kendimi alamıyorum. Şunu artık net şekilde ifade edebilirim; Proust benliğin zaman içindeki psikolojik değişimi ile güncel ve eski olayları bir bütün haline getirerek insanların ruhsal yaşantısını işliyor.
Burjuvalarin hayatini anlatan Swanlar'ın Tarafına zıtlık olarak aristokratlarin hayatini anlatan Guermantes Tarafı...
Dreyfus Olay'ından Fransiz'ların siyasi bakış acıları, Yahudi'lere olan net düşmanlıkları kitabın konusunu oluşturuyor.
Kitapta haz duyduğum kadar gıcık olduğum hatta Proust'a ukalâ tabiriyle adlandirdığım konularda yok değil. Mesela aşırı kibar, sanat anlayişi tepelerde ergenyus bir gencin kadınlara bakışı ve Mme. de Guermantes'in salonuyla birlikte bitmek bilmeyen sosyete, aristokrasiyi anlatan sayfalar, sayfalar...
Ben artık zirvedeyim bundan sonra Sodom ve Gomorra ile yokuş aşağı inmeye başlayacağım.
Herkese keyifli, huzur dolu,sağlıklı, bol okumalı bir gün diliyorum.
