Kadın olmak
Bizim şöyle şarkılarımız vardır:
‘Ben sizin babanızım, ben ne dersem o olur’ der,
‘Halime’yi samanlıkta basıp, şalvarını gül dalına asan başka bir şarkımız olduğu gibi. ‘Tombul tombul memeler’ düzleminde giden şarkımız türkümüz de pek çoğundan sadece birkaçıdır… Burası Agora Mehyanesi değil, burası Ünzile’lerin mahallesi, burası Özgecan’ları vahşice katleden adamların coğrafyası. Burada Kadının Adı Yok’tur. Daha doğarken bize kız bebek derler, kaşık düşmanı derler, avrat derler, eksik etek derler; etek boyuna göre bizi kodlarlar. Eteğinin boyu poponun altındaysa fahişe, biraz aşağıdaysa, yollu, daha aşağıdaysa Kezban, daha aşağıdaysa köylüdür adımız. Her şeyi söylerler ama bir insan demeyi akıl edemezler. Her türlü tacizin, tecavüzün, hakaretin, şiddetin, işkencenin mubah olduğu erkeklerin dünyasıdır burası. Burada bizim nefes almaya hakkımız yoktur ve hiç olmamıştır. Burada on üç yaşındaki kız çocuğunu ‘ayakları yere basıyorsa tamamdır’ diyen adamlar vardır, el değmemiş diye beşikteki bebeleri satan, vicdanların dibe vurduğu adamların sokağıdır. Burada her yere virüs gibi bulaşmış insan görünümlü adamlar vardır, burada kimlik bunalımı vardır, ayrı ve gayrı vardır. Burada her şey var, insan gibi yaşama hakkı yoktur. Korkmadan yaşamak istiyoruz diyenlerin feryadı geliyor kulaklarıma acizliğimden utanıyorum.
arsine
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.