Eskişehir'in soğuk kış geceleri işte. Rüzgarın dile geldiği, hatta zaman zaman koluma girip hızlıca birlikte koştuğumuz, bazen ayağımızı yerden kesen hatta uçmayı öğreten halleri. Bazen de elinde terliği ile oğlunu odasına kovalayan kızgın bir anne gibi. İşte aynı o kovalamacadan odama ve yatağıma sığınmıştım. Yalnızlığımı üzerinden çıkarıp, pijamalarımı giyip battaniyeme ben geldim deyip, sarılıp kıvrıldım.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.