Andine Gher'i tepeden tırnağa süzdü.
"-Bir taşın altından mı çıkıverdi? Belki de en yakın lağımdan dışarı sürünmüştür!"
"-Buna katlanmak zorunda mıyım Üstad Althalus?" diye sordu Gher, açık bir öfkeyle."
-Ona izin ver Althalus, diye fısıldadı Emmy'nin sesi.
-Bu ortalığı biraz fazla karıştırmaz mı? diye îtiraz etti Althalus.
-Sâdece yap!
-Sen nasıl istersen Em. Althalus çocuğa baktı;
"-Cevap vermekte özgürsün Gher. Ama dikkatli ol. Sevgili Andine'imizin sesi anlamlıdır ama, aynı zamanda delicidir de..."
"-Bu da ne demek oluyor?" diye sordu Andine, sesi birkaç oktav yükselmişti.
"-Sesinize hayranız, Majesteleri" diye cevapladı ifâdesiz bir yüzle. Ama yükselişlere biraz çalışsanız iyi olur. Derin nefes egzersizleri yapmayı düşünebilirsiniz. Sesinizin altını biraz güçlendirin ki, bir fısıltıdan bir çığlığa o kadar hızlı geçmek zorunda kalmayın. Kontrol etmeyi öğrendiğinizde çok daha etkileyici olacak." Gher'e baktı; "-Eklemek istediğin başka bir şey var mı, evlat?"
"- Sâdece O'na, bu burnu havada tavırlarının umurumda bile olmadığını söyleyecektim" diye karşılık verdi Gher. Andine'e baktı; "-Pekâlâ, leydim, ben bir orman köylüsüyüm. Ne olmuş? Görünüşümden hoşlanmıyorsan, o zaman bakma! Annem babam yok ve paçavralar giyiyorum, çünkü tek bulabildiğim bunlar. Bunun seni ilgilendirmesi için bir sebepte göremiyorum. Hayatta kalmaya çalışmakla o kadar meşgûlüm ki görünüşüm hakkında endişelenecek vaktim yok ve bu hoşuna gitmiyorsa, üzgünüm."
-Kenara çekil Althalus. Emmy'nin sesi oldukça hevesli geliyordu.
-Şimdi bir şeyi halledeceğim. Althalus bilincinin kabaca bir yana itildiğini hissetti.
Andine ağzı bir karış açık, Gher'e bakıyordu.
"-Kimse benimle böyle konuşamaz!" dedi güçlükle.
"-Yüzüne karşı değil, belki," diye cevâbı yapıştırdı Gher, ama bence çeneni kapayıp ne söylediklerini dinlemeyi denesen, hakkında gerçekten ne düşündüklerini görürsün. Ama bilmek istemiyorsun, değil mi? Ben, senin gibi bir sarayda yetiştirilmedim, leydim. Ben bir çöplükte büyüdüm, bu yüzden gösterişli tavırlar bekleme."
"-Bunu dinlemek zorunda değilim!"
"-Mecbur değilsin ama, gerçekten dinlemelisin! Ben de senin gibi nefes alıp veriyorum leydim ve havanın sâhibi sen olmadığına göre, buna benim de senin kadar hakkım var. Çekil git, leydim. Beni, benim seni ettiğimden daha beter rahatsız ediyorsun!.."
Sayfa 214 - Artemis YayınlarıKitabı okudu
·
13 görüntüleme
"-Pekâlâ, leydim, ben bir orman köylüsüyüm. Ne olmuş? Görünüşümden hoşlanmıyorsan, o zaman bakma! Annem babam yok ve paçavralar giyiyorum, çünkü tek bulabildiğim bunlar. Bunun seni ilgilendirmesi için bir sebepte göremiyorum. Hayatta kalmaya çalışmakla o kadar meşgûlüm ki görünüşüm hakkında endişelenecek vaktim yok ve bu hoşuna gitmiyorsa, üzgünüm."
"-Bunu dinlemek zorunda değilim!"
"-Mecbur değilsin ama, gerçekten dinlemelisin! Ben de senin gibi nefes alıp veriyorum leydim ve havanın sâhibi sen olmadığına göre, buna benim de senin kadar hakkım var. Çekil git, leydim. Beni, benim seni ettiğimden daha beter rahatsız ediyorsun!.."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.