Selam, Okumam bitti. Heyecanla, gülerek, üzülerek, kendimden bir şeyler bularak okuduğum bir kitaptı. Erkek olarak yaşadığım şeyi bir kadın karakteri ile görünce empati duygumu derinden etkiledi. Yine kadında gördüğüm duyguları erkekte görünce empati için çok da yanılmadığımı bir kez daha anladım. Orwell çok güzel yazmış. Öyle ki bir yerde hikayenin içinde kayboldum ben. Bir hikaye içinde olduğumu unuttum. İçine doğduğu tabakadan daha aşağısını talep eden paraya savaş açan Gordon'un hikayesi; ha bir de onu gittiği hiçbir yerde yalnız bırakmayan Aspidistra'sının. Gordon yazdığı şiirlerin peşinden koşarken giderek yükseldiği izlenimine kapılıp bulunduğu sosyo ekonomik sınıfı terk edip adeta varlık içinde yokluk yaşamaya yeminli bir insana dönüşür. Çalıştığı en yüksek mevkili işte tanıyıp sevdiği kız olan Rosemary ve yakın arkadaşı onu bu durumdan çıkarmak için her yolu deneyecektir. Bekaret konusunda bir çizgiye sahip olan Rosemary Gordon'un tüm arzularını geri çevirmekte bu durum aralarındaki ilişkiye zarar verecek boyutlara ulaşmakta. Gordon bunu bile sahip olmak istemediği paraya bağlamakta. [ Rosemary benim için adeta bir ikiz gibi. Kadın olsam dava açar adımı Rosemary yapardım o derece benzerlik] Sevdiği insan ne yaparsa yapsın, acı çekse de vazgeçmeyen hatta kendisini istemeyen bir sevgiliye saf ve temiz duygularla yaklaşıyor. Elbette bu duygular Gordon'un tahmin ettiği duygular değildi. Ne arkadaşı ne de sevdiceği onu bu kararından vazgeçirebilir. Bir sperm ve yumurta bu işi pekala başarabilir. Keyifli Okumalar dilerim

AspidistraGeorge Orwell · Can Yayınları · 20194,285 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatih