"Biliyor musun, ne zaman bir öğretmenle karşılaşsam, çekingenliğini, üzerindeki kötü kıyafetleri fark etsem onun namına utanç duyuyorum... sanki o öğretmenin sefaletinden suçlu olan benmişim gibi, ciddi söylüyorum."
Sayfa 472 - İletişim Yayınları, Maksim Gorki'nin "Anton Çehov'a Dair Hatıra Parçaları" adlı sonsözündenKitabı okudu
··
5 görüntüleme
Tamamı;
"Rus köyünün iyi kalpli, aklı başında, eğitimli öğretmenlere ne kadar ihtiyacı var, bir bilsen! Rusya'da öğretmenler iyi şartlarda yaşamalı; bu şartları olabildiğince erken tesis etmeliyiz. Halka eğitim verilmezse Rusya, tıpkı düzgün pişmemiş tuğlalardan bir ev gibi yıkılacaktır. Öğretmen dediğin mesleğine âşık bir sanatçı olmalı; biz de ise doğru düzgün eğitilmemiş, çocuklara eğitim vermek için geldiği köyü sürgün zanneden bir gündelik işçi gibidir. Karnı doymaz, ezilir, ekmeğinden olacağı korkusuyla ödü kopar. Halbuki köyde adı ilk anılan insan olmalıdır; köylüler onu ilgiye ve hürmete değer bir kudret sahibi gibi görmelidir. Kimse ona karşı sesini yükseltmemeli, onu aşağılamamalıdır; bizde ise herkes böyle yapar; köy polisinden zengin esnafına, rahibinden köy komiserine, okul hademesinden müşavirine, hatta kendisine okul müfettişi deyip eğitimin ıslah edilmesini önemsemeyen, tek derdi amirlerinin emirlerinin yerine getirilmesi olan memura kadar... Vazifesi insanları eğitmek olan birinin parayı düşünmesi gülünçtür. Eski püskü giysiler giymesi, rutubetli ve soğuk okullarda titremesi, hasta olması, otuz yaşına gelmeden larenjit, romatizma ya da tüberküloz olması kabul edilemez. Utanç duymalıyız bundan. Bizdeki öğretmenler yılın sekiz, dokuz ayı bir keşiş hayatı yaşar: sohbet edeceği, tek kelime konuşacağı insan yoktur; etrafında ahbabı, kitapları ya da eğlencesi olmadığında aptallaşır; arkadaşlarını kendisine misafir olmaya çağırdığında da sakıncalı olur; kurnaz adamların ahmakları korkutmak için uydurduğu aptal bir kelimedir bu. İğrenç şeyler bunlar; değerli ve son derece önemli bir iş yapan insanla düpedüz alay etmek. Biliyor musun, ne zaman bir öğretmenle karşılaşsam, çekingenliğini, üzerindeki kötü kıyafetleri fark etsem onun namına utanç duyuyorum... sanki o öğretmenin sefaletinden suçlu olan benmişim gibi, ciddi söylüyorum."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.