Hangisine daha çok şaşırdığıma emin olamadım: Öykü kahramanımızın bir sabah uyandığında kendisini bir böceğe dönüşmüş olarak bulmasına mı, yoksa sonrasında ailesinin ona dair duygularındaki dönüşüme mi. Sanırım bende ikincisi daha baskın oldu. Minnettarlık ve sevgi duygularının --hem de kişinin kendinden kaynaklanmayan, salt dış etkilerle-- kısa bir zamanda tiksinti ve umursamazlığa dönüşmesi, dönüşebilmesi gerçekten etkileyici bir tema olmuş. Ayrıca hiç kuşku yok ki bir böceğe dönüşmek nefis bir metafor olmuş. Bununla benzetilen, vurgulanmak istenen hal şudur gibi net bir kanaat açıkçası bende oluşmadı. Belki ben anlayamadım, belki de yazar kasıtlı olarak muğlak bıraktı. Yalnızlık olabilir, toplum normundan ayrılmak, bazı marjinal akımlara kapılmak olabilir. Hangisi olursa olsun, nefis bir metafor olduğu kesin. Çok hazin bir öykü. Kitapta aktarılan o yürek dağlayıcı duygular sözcüklere belki daha güzel dökülebilirdi (gerçi bakmayın, bu yorumu yapmama tonla Stefan Zweig okuduktan sonra bu kitabı elime almış olmam da sebep olmuş olabilir), ama ne olursa olsun, çok hazin bir öykü. Son bir not: Öykünün ismi nefis konmuş. Kafka'nın okuduğum ilk eseri oldu. Kafka'yı keşfetmeye "Dava" 'sı ile devam ediyorum.

DönüşümFranz Kafka · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022222,8bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet Kara