Cadıların kol gezdiği vakti gecenin;
Kilise avluları uyandı, esniyorlar şimdi;
Cehennem, dünyaya bela soluyor.
Şimdi sıcak sıcak kan içebilirim işte;
Öyle kötü şeyler yapasım var ki,
Gün ışığı titremeden bakamaz onlara.
Dur bakalım, şimdi annerne gitmeli.
Ey yüreğim, doğal dürtünü yitirme sakın,
Bu kararlı göğsüne, Neron'un ruhunu sokma.
Acımasız olmalıyım, doğallığı unutmadan.
Sözlerim hançer gibi saplanacak,
Ama elim değmeyecek hançere.
Dilim ve ruhum ikiyüzlü olmalı bu işte:
Sözlerim ne denli vursa da utancını yüzüne,
Ruhum basmamalı mühürünü bu sözlere.
Sayfa 137 - Pdf
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.