Onların mevsimleri hiç olmadı. Zamansız açtılar
Vakitsiz bitkiler gibi dondular kış zamanı
Çöl zamanı sussuzdular...
Ruhları ve bedenleri uyarlayan iklimleri tanımadılar.
Yapaylarına kandılar.
Mevsimlere mevsimleriymiş gibi inandılar
Yürekleri, inançları, itirazları topluca aldattılar onları
Sessizliği çığlıkların kaderinden yırtmaya çalışarak yitikleştiler.
Kendi kendilerine dövüştüler
Kendi kendilerine öldüler
....