Artık özgürüm, öyle yalnızım ki... Yalnızlık insanı özgür mü kılıyor yoksa insan, özgür olunca yalnızlaşıyor mu? Önemli bir soru üzerinde düşünülmesi gereken bir soru. Umay Umay kendini varoşların dansçısı olarak görüyor varoşlarda kelimelerle adeta dans ediyor gibi. Sözcükleri ustalıkla, herhangi bir süzgeç kullanmadan, yani kimin ne düşünüp düşünmeyeceğini takmadan, olduğu gibi söyleyen prangalarından kurtulmuş, yazdıkları ciddiye alındığında kaosa götürebilecek düzeyde, düşüncelerini korkmadan cesur şekilde ifade ettiğini söyleyebiliriz. Kimine göre manyak kimine göre sosyopat kimine göre bu benim düşüncem onu kelimelerin prensesi diye adlandırmak isterim. Yaşam boyunca itilmiş, kakılmış, hor görülmüş, sokaktan geçerken farkına varmadığımız ihtiyaç sahipleri kimsesizler, dışlanmışlar, kabul görmemişleri bize göstererek yazdıklarıyla yüzümüze tokat atar gibi bir gerçeği gösteriyor. Hepimiz insanız, bazen seçme şansına sahip olamıyoruz. Herkesi olduğu gibi kabul etmek, onlara saygı duymak ve en önemlisi yardım etmek gerekir Umay Umay sosyal haberleri tarihte yapılan işkence zulüm ölümlerine kayıtsız kalamamıştır bize tarihin acı gerçeklerini, yapılan zulüm ve işkenceleri göstererek karanlık tarihe ışık tutuyor. Bu ışığı şu dizeleriyle haykırıyor. ''Ama bir suçlu gerek adalet için ve adalet için kurban gerek bir kahramandan çok.'' Sonuç olarak dikkatimi çeken şu dizede şunu söylemektedir. ''Senin için akvaryumlar alacağım demektedir.'' Acaba yaşadığımız dünyayı bir akvaryuma, bizi de akvaryumun içinde yaşayan kırmızı balıklar olabilir miyiz?

Orospu KırmızıUmay Umay · Liman Yayınları · 20121,841 okunma

·

383 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

S.C