Türkçülüğün yılmaz savunucusu Gökbilge Hüseyin Nihâl ATSIZ hatırasına... Tüm 1000Kitap kullanıcılarına esenlikler diliyorum. Bu mükemmel eserin incelemesine başlamadan önce hâlinizi hatırınızı sormak istiyorum, nasılsınız, iyi misiniz efendim? Eser Hüseyin Nihâl Atsız tarafından, Ötüken, Orhun, Kızılelma gibi dergilerde yazılmış makalelerin bir araya toplanmış 3. cildidir. Bu eserde Türklükten başka bir şey yok. 1930’dan 1975’e kadar Atsız Bey’in yazdığı Türkçülük Makalelerinden oluşuyor. Makaleler bir yere kadar Türkçülüğü anlatmakla, bir yere kadar Millî Şuur ve benzeri konuları anlatmakla, son bölümünde ise Türkçülük ve Türklük düşmanlarını tanıtmakla geçiyor. İlk bölümde yer alan makaleler Türkçülüğün sistemli bir fikir olarak ortaya koyulması açısından fevkalade önem taşıyor. Zira Arapçılığın, Moskofçuluğun, Kürtçülüğün bu kadar fazla olduğu bir dönemde Türkçülüğün yılmaz savunucusu dönemin olaylarını ve Türkçülüğün diğer fikirlere karşı nasıl bir tutum sergilemesi gerektiğini açıklar. Elbette hepinizin de tahmin edeceği üzere Türkçülük, Türk Milliyetçiliğidir. Bazılarının lanse ettiği gibi Kürtleri öyle asalım, Ermenileri böyle keselim, Yunanları şöyle öldürelim mevzusu değildir. Türkçülük, Türklüğe ve Türk milletine zararlı olan her şeye hücum eder. Çünkü “Ülküler taarruzîdir.” Zaten fikrine düşman olana dostluk beslemek ancak safların ve kötü niyetlilerin işidir. Türkçülük, iki temele dayanır: Soyculuk ve Turancılık. Soyculuk, Türk soyundan gelene muhabbet besleme, onun derdiyle dertlenme ve Türk devletinde sadece Türk soyundan gelenlerin görev alması fikridir. Turancılık ise bütün Türklerin bir olacağı düşüncesidir. Ancak garip bir şekilde insanlar Turancılara “Siz Emperyalist uşağısınız.” diyerek saldırmaktadırlar. Bu meseleyi, Ruslar Bulgar ve Slavlar için yapınca emperyalistlik olmuyor, Almanlar kendi soyundan gelenler için yapınca emperyalistlik olmuyor, Yahudiler bir Yahudi devleti kurmak için kaç bin Yahudi’yi uçakla İsrail’e getirince emperyalistlik olmuyor, ancak Türkler kardeşleriyle aynı devlet çatısı altında yaşamak isteyince emperyalistlik oluyor. Soydaşlarımızla bir olmak isteğimiz emperyalizmse, emperyalizm kutlu bir düşüncedir. İkinci bölümde anlatılan Millîlik mevzusu ise Türklerin nasıl insanlar olduğunu ve nasıl insanlar olması gerektiğini açıklar. Millî Şuur makalesi, Millî şuurun ne olduğunu açıklamak açısından çok doyurucudur. Diğer makaleler de aynı doyuruculuğu ve doluluğu taşır. Örneğin, “Millî şuurun uyanık olduğu yerlerde doktorlar sahte rapor vermez. Okula gelmeyen öğrenci hastaydım diye yalan söylemez. Millî şuurun olduğu yerde hiçbir zaman yalan söylenmez. Kadınlar ve erkekler aşkı, millet ve vatan duygularından üstün tutmaz. Sancak kutlanır ve saygı görür. Milli renkler her zaman ululanır. Bayrak katlanmak için bile yere değdirilmez. Atalar mezarlarında hayvanlar otlamaz ve hele fâhişeler ve yabancı kanı taşıyanlar orada zina yapacak kadar müsâmaha görmez. Küçük büyüğün, öğrenci öğretmenin, memur amirin aleyhinde söz söylemez. Kadınlara saygı gösterilir. Kadınlar kokotloşmaz.” paragrafı sadece Millî şuurun ne olduğunu açıklamaya yeterlidir. Millî İktisat, Millî Eğitim, Millî Ahlak gibi millet açısından fevkalade önem arz eden bu hususları Atsız Bey kitabında çok açıklayıcı ve anlaşılır bir şekilde açıklamıştır. Devletin işleyişinde gördüğü aksaklıkları incelikle dile getirip ne yapılması gerektiğini de yazan Atsız, bazen sempatiyle karşılanmış olsa da dönemin Türk düşmanı olan bazı yöneticileri tarafından antisempatiyle karşılaşmıştır. Bir husus da dil, döneminden dolayı bazı yabancı kelimeler içerir. Son bölümde ise Türklük düşmanlarına ve bu düşmanlarla nasıl başa çıkılacağına yer veren Atsız, bazen bir ordinaryüs profesörle, bazen bir cemaatin başıyla, bazen de bir öğretmenle tartışmaktan çekinmemiştir. Çünkü Atsız, her şeyden yüce bir fikir olan Türklüğü savunduğu için bu fikri savunmaktan asla korkmamış ve yılmamıştır. Sosyalizm altına saklanan komünizmin ve İslâm altına saklanan arapçılığın ve kürtçülüğün Türklere nasıl zarar verdiğine ve bizi bitirmek için bir proje olduğuna değinmiştir. Örneğin SSCB’nin Türkiye Türkleriyle Orta Asya Türkleri arasındaki bağı kesmek için uyguladığı alfabe değişikliği buna en büyük örnektir. Kürt ırkına mensup insanların (bkz. Said-i Kürdî) Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni nasıl bölmek istediğini, Türk çocuklarını İslâm adı altında nasıl zehirlediğini de çok güzel bir şekilde anlatmıştır Atsız Bey. Herkesin okuması gereken bazı mükemmel makaleler var, onları Ötüken Neşriyat, Türk Ülküsü adı altında bir kitapta topladı. Sanırım diğer yayınlarda da var. Bu eserleri her Türkçü okumalıdır ancak Türk Ülküsü’nü her Türk okumalıdır. Şimdilik sizlere veda ediyorum, kendinize çok iyi bakın, esen kalın.