Bir zenci gece karabasan görür. Düşünde düşmanları tarafından kovalanır, yakalanır ve diri diri yakılır. Uyandığında akrabalarını toplar ve düşmanlarından kurtulması için kendisini diri diri yakmalarını ister. Akrabalar önce buna yanaşmazlar ama zencinin ısrarı üzerine onu bağlarlar ve ayaklarının altından ateşi tutuştururlar. Yanıklar öylesine derin olur ki dokuz ay adım atamaz, ondan sonra da tüm ömrü boyunca sakat kalır; oysa her şeye karşın zencimiz mutludur. Çünkü kendini yaralamakla Tanrı'ya simgesel bir armağanda bulunmuş ve ürkütücü felaketten kurtulmuştur.