"Artık ayrılma vakti geldi çattı, ben ölmeye, sizler de yaşamlarınızı sürdürmeye gidiyorsunuz. Hangisinin daha iyi olduğunu sadece Tanrı bilebilir." Ölüme giderken bile bu kadar ihtişamlı olmak sadece felsefenin kilometre taşlarından olan bir filozofa yakışabilirdi sanırım. Yaşamın sonu yani ölüm kavramının üzerine olan düşüncelerimin gelişmesini bazen de değişmesini sağlayan bir eser oldu benim için. Açıkçası şunu belirtmek isterim ki demokratik ve özgür Atina halkının Sokrates gibi büyük bir filozofa yapmış olduğu haksızlığı anlayamayacağım. Sokrates'in de bu haksızlığa karşı duruşunu bu eserin sayesinde daha iyi anlamış oldum. "Çoğunluk bir insanı bilge yapamadığı gibi, aptal da yapamıyor, rastgele davranmakla yetiniyor." cümlesi aslında Sokrates'i ölüme götüren sebebi anlamaya yetiyor. Bunun haricinde en çok ilgimi çeken Phaidon kısmı oldu. Bu kısımda kullanılan yöntem -Sokratik diyalektik- karşıtlıklarla kullanılan akıl yürütme yöntemi, ruh ideasının ateş-buz, tek-çift sayı gibi kavramlara benzetilerek ifade edilmesi başta çok komplike görünse de, eserden öğrendiğim bilgiyi daha sağlam ve kalıcı hale getirdiğini söyleyebilirim. Bu açıdan oldukça etkileyici buldum tabi paradokslara da düşmedim diyemem. Phaidon kısmında yaptığım benim için en önemli çıkarım; bedenimizden ziyade ruhumuzla özdeş olan bilgelik, ölçülülük, adalet, yüreklilik, özgürlük ve hakikatle biçimlendirmemizin gerekliliği. Bedenimizden ziyade ruhumuza iyi bakmamız gerektiği. Ruhunuza iyi bakın diyerek sözlerimi bitiriyor ve bu eserle bir çok konuyu irdeleyeceğinizi, anlayacağınızı umut ediyorum.

Sokrates'in SavunmasıPlaton (Eflatun) · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202052,8bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pınar