"Ağlama..."
Arunas sadece kafasını sallayabiliyordu. Kollarını hırsla Arne'den kırtardıktan sonra bakışları adamı buldu.
"Sana güvenmemi neden istiyorsun? Madem böylesine bir yaşantı istiyordun, başta neden istemediğimi bildiğin dayatmaları öne sürerek beni..." Neydi doğru kelime? Ah... Evet; "Beni korkuttun?" Derin bir nefes aldı genç kız; "Şimdi sana nasıl güvenmemi bekliyorsun?" derken sesi iyice kısılmıştı.
"Bir hata yaptım," diye aynı şekilde fısıldadı Arne. "Hemen teslim olacağını, kaderine boyun eğeceğini düşündüm. Sadece gitme diye... Sadece..." Neydi doğru kelime? Ah... Evet; "Sadece; çok asiydin ve başka türlü başa çıkamayacağıma karar verdim."
Kollarındaki kadına sıkıca sarılan adam, genç kızın kulağına fısıldamaya devam etti. "Bana bir şans ver. Bırak, huzur içinde yaşayalım. Bırak, kendini sana ve bebeğimize ispatlayayım."
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.