Uzun süre önce okuduğum ama inceleme kısmını sürekli ertelediğim bir kitap (alıntılar gibi)... Kitabı bitirdikten sonra aklıma takılan tek soru acaba Zweig i intihara sürükleyen de hiçlik hissi miydi?... Hiçliğin ve sistematik hiçleştirmenin tarifi ancak bu kadar derinden yapılabilir. Hitler Faşizminin (ki genelde Faşizmin) Gestapo eliyle yürüttüğü en kusursuz ve sistematik işkence metodu olan hiçleştirme yi, okurken iliklerinize kadar hissedebileceğiniz bir kitap. Hiçleştirilen bir yalnızlığın çaresizlik içinde çıkış yolu ararken bir Gestapo komutanının cebinden aldığı satranç kitabıyla hayata tutunmaya çalışması ( ki sonucunda da ne kadar tutunabildiği - yaşama dair aldığı yaralar- ortada) ve dayatılan hiçlik içinde yalnızlığı köreltmesi ancak bu kadar muazzam anlatılabilirdi...Ne düşünürsünüz bilmiyorum ama Zweig yüzyılın yazarlarından biridir bence... Hiçleştirme çaresizliğinin yerini Tepkisizliğin aldığı bu dönemde okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum...

SatrançStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020237,2bin okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sinan Küçükağaoğlu