Istanbul'un yozlaşmasını anlatan kitap içindeki bir karakterin dediği gibi "tarihsel değil ama tarihi de anlatan" bir roman okudum. Aslında size bir kitap yorumu değil Türkiye'nin kısa bir özetini anlatacağım. Livaneli'nin dili bu kitapta ne kadar sert ve iğneleyici olsa da ben çok suya sabuna dokunmayacağım. Livaneli her şeyi ayan beyan yüzümüze vurmaktan hiç çekinmemiş iyi ki de öyle yapmış. Toplumun kanayan yarası kadın cinayetlerine değinmiş. Toplumun bir kısmı ah vah ederken bir kısmı da "kim bilir ne yaptı", "o saatte ne işi varmış" gibi aptalca tepkiler verebiliyor ve erkekler bunu namus için yapmış oluyor, kader kurbanı olarak adlandırılıyor. Ve tabi ki takım elbise giydi diye verilen ceza indirimleri... 2014 yılında 294 kadın öldürülmüş... Bu insanlar "Kahrolsun Hükümet" yazan ya da devrimci bir şiir okumak isteyen insanlar kadar tehlikeli görülmüyorlar. Peki sahte hocaların Din ile Kur'an ile alakası olmayan sözler ederek insanları etkilemeleri üzerine kaç can kaç çocuk kaybettik? Oldukça fazla... İstanbul'daki çarpık kentleşme ve bunun getirdiği kültür yozlaşmasına oldukça dikkat çekmiş. Mutluluk romanını okuyan varsa Cemal'in abisi Yakup'u hatırlar. O da İstanbul a göç etmişti ve baya zorluk çekiyordu. Cemal'in, Abisinin 2014lerde ne yaptığını merak ediyorsanız mutlaka okuyun. :))) Kitabın en sevdiğim kısmı ise "Edebi ve Ebedi Gölgelere Dair" kısmı oldu. Yazarın Gölgeler kitabının birkaç sayfalık özeti gibiydi. Asım Us Orhan Selim Avni ve daha nice İsimler ile karşılaşmak mutluluk vericiydi

Konstantiniyye OteliZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 202018,3bin okunma

·

121 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.