Zafer Saraç’ın kaleme aldığı Seyahat Diyen Kitaplar isimli eser, bana kıymetli hocam Oğuzhan Saygılı tarafından ulaştırıldı. Kendisine bu hususta minnettarım. Gaziantep’ten tutuşturduğu meşale bütün Türkiye’yi sarmasına rağmen yanan ateşin büyüklüğüne aldırmadan kitap okutturma faaliyetine aynı ciddiyet ve hassasiyetle devam ediyor. Bu faaliyetler esnasında bizi de ihmal etmiyor. Çağımız bir teknoloji çağı. Hepimizin evinde bilgisayarlar, elinde akıllı telefonlar var. Bir tıklamayla dünyanın öteki ucunda sokak aralarında seyrüsefer edebiliyoruz. Bir tıklamayla Google amca birçok bilgiyi önümüze seriyor. Oysa insanların çoğu zaman doğdukları köylerden yahut şehirlerden başka bir yer görmeden öldükleri devirlerde bu tür imkânlar yoktu. İnsanlar başka diyarlardan şehirlerine gelen tüccarların yahut askerlerin hikâyelerini dinler, bu sayede dış dünyayı tanımaya gayret ederlerdi. Seyahat etmenin günümüzdeki gibi bir tutku olmadığı, yalnızca hobi için yapılmadığı bu devirlerde çeşitli görevlerle dünyayı adımlayan seyyahlar, yazdıkları eserlerle bize yaşadıkları zamanın ruhunu, atmosferini ve hikâyesini aktarırlar. Geçmişten geleceğe bırakılan bir mektup misali, bize yüzlerce yıl öncesinin siyasi, toplumsal, kültürel ve dini yapısı hakkında bilgi verirler. Böylece tarihin tozlu sayfalarında kalan konular hakkında aydınlanmamızı sağlarlar. Bu minvalde mezkûr eserde yazar, VII. yüzyılla XX. yüzyıllar arasında kaleme alınmış 25 seyahatnameyi inceliyor. İbn Fadlan’dan Plano Carpini’ye, Puşkin’den Barbaro’ya 25 farklı seyahatnameyi büyük bir titizlikle okura tanıtan, bu tanıtımı yaparken de seyahatnameler hakkında kritiklerde bulunan yazar, konuya ilgili tarih okurlarına bir nevi rehberlik ediyor. Bunu yaparken kullandığı üslup ister istemez dikkat çekiyor. Çünkü genelde bu tür yazılar teknik birçok bilgiyi barındırdığı için kuru ve sıkıcı bir yazı diline sahip olur. Ancak yazar her seyahatname incelemesinde kullandığı üslup ile okuru bu yavanlıktan kurtarıyor. Seyahatnamelere göz atıldığında ilk dikkati çeken husus, eserlerin tamamının Türk tarihi ile bağlantılı olması. Bunların bazıları tarih okuyucularının yakından aşina olduğu eserler iken, bazıları da ancak konuya vâkıf okurlar tarafından biliniyor. Bu bağlamda yazar hakikaten önemli bir iş yapıyor. Bunu yadsımak mümkün değil. Yalnız ''Sezar'ın hakkı Sezar'a!'' derken de dikkatimi çeken bir hususu paylaşmam gerekiyor. Kitabın bir bölümünde ''Evliya Çelebi Seyahatnamesi'' inceleniyor. İlk anda merhumun seyahatnamesinin incelendiği zannına kapılırken, içeriği okuduğunuzda Yeliz Özay Diniz'in ''Evliya Çelebi'nin Acayip ve Garip Dünyası'' isimli kitabının incelendiğini görüyorsunuz. Bunu da naçizane bir eksiklik olarak gördüğümü belirtmeliyim. Hülâsa, kitabın arka kapağındaki tanıtım yazısında da belirtildiği gibi, ‘’Bu değerlendirmeler koleksiyonunu okuyanların ele alınan eserlerden birkaçını okumak için merak duyacaklarını tahmin ediyoruz.’’ #kitapsuuru

Seyahat Diyen KitaplarZafer Saraç · Post Yayınevi · 202094 okunma

··

29 görüntüleme

OĞUZHAN SAYGILI

@okuryazaranlatir ·

06 Şubat 2020 00:18

Tebrikler kardeşim, baklava kurasında 23 numaradasınız. Bol şanslar.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ragıp Reis