Takalım boynumuza bir tasma, tasmayı tutan ücretli işçi bir koca, onun tasması da patronunun elinde... Yok mu karşı koyacak böyle adaletsiz düzene? Zincirdeki son halka, herkesin sömürdüğü ve kimseyi sömürmeyen olsa gerek isyanı başlatacak. Ama onlar da kaderine razı, sahibine sadık, kimseye hırlamayan, kendini döveni bile ısırmayan ev köpeklerine dönerse, vay halimize. Çözüm belki de kadınların keçileşmesinde, inatçılığından vazgeçmeden dağlarda seke seke dans etmesindedir...