Kitap, çocukların hayatında erken dönemde yaşadıkları şeylerin ilerki hayatlarında nasıl hasarlar meydana getirdiğini vakalar üzerinden anlatıyor. Kitapta 12 vaka var, yazar bunların psikolojilerini inceliyor. İlk vaka 7 yaşında bakıcısının oğlu tarafından yıllarca istismara maruz kalmış bir kız çocuğu. Yazar 40 s kadar incelemiş, ben yazacak hiçbir şey bulamıyorum, okuduğum günden bu yana uykularım kaçmaya- dikkatim dağılıp adaptasyon sorunu yaşamaya başladım. 2. Vaka 3 yaşında öz annesinin tacizine ve cinayetine şahit olmuş, katil tarafından iki yerden boğazı kesilmiş ve annesinin cesediyle 11 saat tek başına kalmış bir kız çocuğu. Olayla ilgili çatal, bıçak, zil sesi vb şeylerden korkuyor. 4 yaşında terapiye başlıyor. 3. Vaka hiç kilo alamayan Laura. Annesi de çocukken hiç sevilmed. için kızıyla temas halinde olamıyor ve bebek sevgi hissetmediğinden beyindeki büyüme hormonları aktive edilemeyip vücuda giren gıdayı atık olarak algılıyor. Çocukların büyümesinin sevgiyle olacağını kanıtlıyor. 4. İki kız çocuğunu öldürüp, sonrasında taciz ettiği ve çizmeleriyle ezdiği halde pişmanlık duymayan Leon. Daha 1 haftalıkken annesi tarafından hergün karanlık bir evde yalnız başına bırakılmış. İyi- kötü hiçbir duygusu gelişmemiş ve 18 yaşında azılı bir katil haline gelmiş. 5. 3 yaşından 7 yaşına kadar kafeste büyüyen bir erkek çocuğu. Yürüyemiyor, çatal vs kullanamıyor ve tıpkı bir köpek gibi davranıyor. Annesi tarafından terk edilmiş, ninesi de ölünce bir ve köpek eğiticisi tarafından büyütülmş bir çocuk. Kitapta üvey babası tarafından yıllarca taciz edilen, annesinin ilgisizliğinden dolayı saldırganlaşan vb. birçok vaka var. Tüm vakalarda ortak problem ihmalkarlık, ilgi ve sevgi eksikliği. En iyi terapi ebeveynlerin çocuklarıyla ilgilenmesi ve onları sevmesi. Ailesinde sevilmeyen çocuklarda ciddi hasarlar ve hatalar patlak veriyor. Kasıtsız da olsa yapılan ihmalkârlıklar çocuğun gerçekten hayatına mal oluyor. Babalar kızlarıyla konuşabilmeli, onların fikirlerini almalı, kaç yaşına gelirse gelsin saçlarını taramalı, yeni giysiler alınca denettirip yorumlar yapmalı. Oğullarıyla camiye gitmeliler. Anneler kızlarıyla yemek yapsın, ev süpürsün- cam silsin. Hayatın seyri içinde bir şeyler paylaşabilmeliyiz. Abla- abiler olarak kardeşlermzle çok yakndan ilgilenmelyz. Bizim ihmal ettiğimiz çocuklar birileri tarafndan zayıf yönlerinden avlanyorlar. İlgi yoksunluğutüm travmaların başıdır. Sevgi görmemiş birey problemlerle başa çıkamaz. Karşımızdaki çocukla göz teması kurmalı, elini tutup öyle konuşmalıyız. Ceketini düzenlemek, kardeşinin ayakkabısını silmek, bir tabak meyve hazırlamak hiçbir kızdan bir şeyler eksiltmez, değer kazandırır. Kitabı okurken "Radsasan" ve "Şşş! Kızlar Bağırmaz" filmlerini izledim. Amacım konu bütünlüğünü sağlamaktı, ancak bu kadar etkilenebileceğimi düşünmemiştim. Ek olarak; bazı şeyler gen yoluyla nesillere aktarılır. İ. Azam'ın babasını, Meryem'i adayan Hanne'yi hepimiz biliyoruz. "Elbisenin kumaşı önceden kesilir" İstenilen nesle karşın, layık ebeveyenler olunmalı. Çocuk anne- babayı taklit eder. Onlara nasıl olmaları gerektiğini söylemek yerine örnek olarak gösterebilirsin. Bunlar çocuğu, kardeşi veya yeğeni olan herkes için. Okuyanlara teşekkür ederim.

Köpek Gibi Büyütülmüş ÇocukMaia Szalavitz · Koridor Yayıncılık · 20177,4bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşenur