415 syf.
·
Puan vermedi
Eskiden kar her yağdığında aklıma, Cenap Şahabettin’in Elhan-ı Şita (Kış Nağmeleri) şiiri gelirdi; artık Ka ve Kars da gelecek.
Kitabı okumaya başladığımda uzun zamandır karın yağmasını bekliyordum ben de çoğu insan gibi. Okurken ufacık kar kırıntılarına tanıklık etsem de içimden geçenleri yazmak için daha fazlasına ihtiyacım vardı ve nihayet bugün istediğim yoğunlukta bir kar manzarası gördüm. Düşüncelerimin ve duygularımın karın yağışıyla birlikte zihnimi böylesine istila ettiğini fark edip de kitapla ilgili bir şeyler yazmaya başlamasam olmazdı.
Kar, yolda başlayıp yolda biten bir kitap oldu benim için. Ben de tıpkı Ka gibi yola çıkmıştım ve manzaraları seyrederken bilincimin akışına kapılmıştım. Gerçi benim gittiğim yer Ka’nın aksine bildiğim bir yerdi ama olsun önemli olan yolda olmaktı.
Romanda her ne kadar siyasi olaylar anlatılsa da benim ilgimi çeken karakterlerin ruhsal değişimi ve romanın yazılış biçimi oldu. Bu sebeplerle eserin daha çok şahıs kadrosu ve üslup özelliklerine değineceğim.
Ka, İpek, Muhtar, Kadife, Lacivert, Necip, Fazıl ve nicesi… Her birinin ruhsal gelişimi roman boyunca devam ediyor. Tabii en çok esas kahramanımız Ka , bu ruhsal değişimin ve sorgulama eyleminin başını çekiyordu. Kimse tarafından tam olarak anlaşılamayan Ka, Kars’ta geçirdiği üç günlük süre zarfında FD’nin şarkısında da söylediği gibi, kendini arıyorken olmaktan korktuğu yerlerde buluyordu ve ona olan oluyordu : “ Şiir geliyordu.”
Kurguya kendini de romancı Orhan olarak ekleyen Pamuk: “Başkasının acısını, aşkını, anlamak ne kadar mümkündür? Bizden daha derin acılar, yokluklar, eziklikler içinde yaşayanları ne kadar anlayabiliriz? Anlamak eğer kendimizi bizden farklı olanın yerine koyabilmekse dünyanın zenginleri, hâkimleri, kenardaki milyarlarca garibanı hiç anlayabildiler mi? Romancı Orhan şair arkadaşının zor ve acı hayatındaki karanlığı ne kadar görebilir?” sözleriyle aslında “anlaşılmak” eyleminin kimsenin olamayacağını bir nevi ispatlıyordu.
Ka’nın yazdığı şiir kitabına kar adını vermekle kalmayıp kristalize altıgen şeklinden faydalanarak her bir şiiri belli bir sisteme göre bu altıgenin köşelerine yerleştirmesi üzerinde durup durup düşünmeye değerdi bence. Örneğin “Sanki burası herkesin unuttuğu bir yerdi ve kar sessizce dünyanın sonuna yağıyordu.” sözleri Kars’ın Ka’ya, “Allahın Olmadığı Yer” şiirini getirdiğinin ispatı gibiydi.
Tüm bunların dışında Kars’ta yaşanan üç günün üç yıl yoğunluğunda olması sanırım zamanın mekâna göre genişleyip daralmasıyla anlamlandırılabilir ya da ben yine geniş zamanlar düşü kuruyorum. Düşün çıkmazına girerek tıpkı Ka gibi orda kaybolanlar bu kitabı okusun derim ancak sonumuz Ka gibi olmaz umarım.
Son olarak zaten okumak istediğim bu kitabı etkinlik vesilesiyle bir an önce okumama sebep olan 
Ebru Ince kraliçemize teşekkürler :)
··
48 görüntüleme
Senin o tane tane anlatıların,yorumların dilin gibi incelemende de hissediliyor :)) sükünetini sevdiğim :)) yemin ediyorum çok özlüyorum yaw ...
Bu duygusal girişden sonra ben hâlâ kitabı okuyamadım başladım ama gitmiyor şimdilik sanki Mart'a doğru sarkacak gibi "belli de olmaz" :))) okur okumaz tekrar kelimelerine göz gezdireceğim 👍:))
Teşekkür ve bir adet sarılma gönderiyorum sana :)) ❤
DIP NOT : KITABI MASAYA YATIRSAYDIK MUHALEFet OLURDUM! !! sanki :)))???
Ne güzel bir yorum bu böyle :) Ben de senin samimiyetini ve kitaplara ettiğin o tatlı muhalefetini çok özledim... Henüz bitirememiş olman çok normal çünkü etkinlikten etkinliğe koşuyorsun senin hızına yetişmek zaten mümkün değil :)
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.