Elias Canetti'nin okuduğum 3.kitabı İnsanın Taşrası. Körleşme (benim baştacım, ilk 5 kitaba girer) ve Hayvanlar Üzerine kitaplarından sonra sıra buna gelmişti. Canetti'nin kelimeleri kullanış şekline bayılıyorum, her zaman için ben de merak uyandırıyor ve beni teşvik ediyor. İnsanın Taşrası'nda yazarın notlarını görüyoruz. Kişisel defterlerine aldığı kısa notlar. Kısa dediğime bakmayın kitap kalın ( 395 sayfa) ancak zaten Canetti'nin notlarının kısa olmasını beklemezdim, adeta zihninden taşıyor kelimeler. (Üstelik bu sadece notlarının bir kısmını oluşturuyor. İkinci kitap "Saatin Gizli Yüreği" yine notlarından oluşuyor.) Notlar genel olarak ölüm, din ve insanın amacı-varoluşu temaları çevresinde dönüyor. Canetti'ye bu kitap ile başlamanızı tavsiye etmem. Onu tanıdıktan sonra bu kitabı okumalısınız. Kitabı okurken farkettiğim şey şuydu; Canetti bir yazma bağımlısı. Ne yaşarsa yaşasın bunu yazıya dökmek istemiş. Kafasındaki her düşüncede kaleme uzanmış. Ancak okurken bu beni olumsuz etkiledi. Konudan konuya, şekilden şekile, cümleden cümleye atlayarak bir okuma gerçeklestiriyorsunuz ve bu hiç verimli olmuyor. Unutmak istemeyeceğim kadar güzel cümleler ve fikirler okudum ama büyük ihtimal hepsini unutacağım çünkü dediğim gibi arka arkaya okumak odaklanmanızı ve aklınızda tutmanızı zorlaştırıyor. Benim için bundan sonra defalarca elimi uzatıp bir iki cümle okuyacağım bir kitap oldu

İnsanın TaşrasıElias Canetti · Sel Yayıncılık · 2015325 okunma

··

577 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.