Varoluşçulukta bir fırlatılmış duygusu var. Buna rağmen ben kendi kaderime sahip olabilirim. Ancak doğada üst irade olmayabilir. Çünkü tesadüf diye bir şey de var. Olasılık sonucunda biz dünyaya gelmişiz. İrade kavramına yer olmadığından paradoks da yok. Aslında iyi denk gelmişiz amına koyayım, deve dikeni de olabilirdik. O zaman görürdük asıl yalnızlığı.