Genel anlamda ön-söz okumaktan hiç hoşlanmam kitap veya yazar hakkında çeşitli pohpohlama dizisi gibi gelir bazıları da ama bunda pek öyle olmadı çünkü ön-söz kitapla yazarı aşırı bir biçimde bağdaştırmama neden oldu . Sanki selim Işık Oğuz Atayın ta kendisiydi , belki de öyledir . Oğuz günlüğünde yaşarken unutulduğunu yazmış (değerli eleştirmenler gibi adıyla hitap etmek yazara , bu bana hep gülünç gelmiştir sanki tüm yazarları aynı statüye koyuyormuş gibi yapmak ). Bu kitapta da Turgut Özben'in intihar eden arkadaşının ölmeden önce nasıl bir hayat geçirdiğini araştırması bana ölmeden önce unutulmuş olmayı gösterdi . Hayatı hep arayışla geçmiş bir insan Selim bir dönem sosyalist yazarlara aşırı alakası da dikkat çekiyor . Bazıları garip bulabilir ama sanki Atsız'ın Ruh Adam kitabında ki Selim'le bu Selim'i aşırı bağdaştırdım . Çünkü ikisinde de inançsal problemlerinin sıkıntısını çektiğini görüyorum .Zeki adam olmak zor zanaat . Dostoyevski'nin dediği gibi'' her şeyi fazlasıyla anlamak hastalıktır'' .Yine en sevmediğim şeyi yaptım uzattım lafı gereksiz ama şunu söylemek isterim kendimce altını çizilecek çok cümlesi var anlayan insanların eline geçmesini temenni ediyorum . Son olarak en sevdiğim bir alıntı '' Beni bir gün unutacaksan bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi boş yere mağaramdan çıkarma beni alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna tedirgin etme beni bu sefer geride bir şey bırakmadım tasımı tarağımı topladım geldim neyim var neyim yoksa ortaya döktüm beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim''.

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202061,7bin okunma

··

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Es