"Hechel öğrencilerini sabah kalktıklarında,dünyaya hicbir şeyi olağan görmeyen gözlerle bakmaya teşvik ederdi.Her şey olağanüstüdür, her şey inanılmazdır;yaşamı hiçbir zaman sıradan görmeyin. Maneviyat sahibi olmak hayret etmektir." Kitabın ismi çok dikkatimi çekmişti.Doğa ve çocuk... Çocuklar herşeye hayretle ve merakla baktıkları için mi bu isim? Kitabı okurken kendi çocukluğunuza da gidiyorsunuz.Anlatilan herşey biz çocukken bizde de mevcuttu.O merak,gözlem ve hayret duygusu...Aslında bu duygularımızın körelmesine izin vermemeliyiz çünkü insanın doğaya/kainata her yaşta ihtiyacı var.Zaten kainata biraz dikkatli bakınca aramızda çok benzerlikler olduğunu farkedersiniz.Kainatin küçültülmüş hali gibiyiz.Mevsimlere bakalim mesela...Ilkbahar ,yaz ,sonbahar kış;çocukluk,gençlik,yetişkinlik,yaşlılık dönemleri gibi... Kitabı okumak kainatı okuma üzerine farkındalığımı pekiştirdi.

Doğadaki Son ÇocukRichard Louv · Tübitak Yayınları · 2010544 okunma

·

54 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice